Bahan tambah makanan bahaya
ADITIF MAKANAN - Apa yang perlu anda tahu?
Apakah itu aditif makanan (bahan tambah dalam
makanan)?
Aditif makanan adalah bahan yang selamat dimakan
yang ditambah secara sengaja ke dalam makanan dalam kuantiti yang sedikit. Bahan
Aditif makanan tidak termasuk vitamin dan mineral. Namun demikian, bahan aditif
makanan adalah bersifat kimia dan dalam kuantiti yang banyak boleh
memudaratkan. Jika anda terus-terusan memakannya atau jadi amalan secara
berpanjangan, kimia ini akan lama kelamaan akan berkumpul dalam badan anda dan
boleh memudaratkan kesihatan anda serta kesihatan keluarga anda.
Tujuan aditif makanan ditambah dalam makanan adalah
untuk:
·
Memanjangkan
jangka hayat penyimpanan makanan (sebagai pengawet makanan contoh asid borik).
·
Meningkatkan
kualiti makanan dan persembahan (tekstur, warna, rupa, rasa dan konsistensi).
·
Menambah
keenakan serta meningkat perisa makanan.
·
Memberi pilihan
kepada pengguna.
Aditif makanan seharusnya tidak dikelirukan dengan
bahan pencemaran (kontaminan). Bahan pencemaran adalah bahan yang tidak
ditambah secara sengaja dalam makanan seperti logam berat, tinggalan racun
perosak dan drug veterinar.
Salah faham terhadap aditif makanan
Dalam konteks sains makanan, perkataan ‘bahan
kimia’ tidak mempunyai maksud kerana udara, air, gula dan garam juga adalah
bahan kimia seperti aditif makanan. Perkara penting yang perlu diambil
perhatian adalah kebanyakan aditif makanan yang digunakan boleh didapati secara
semula jadi. Contohnya:
·
Pektin yang
digunakan untuk memekatkan jem diperolehi daripada tumbuhan.
·
Lesitin yang
digunakan untuk menghalang pengasingan makanan diperolehi daripada kuning
telur.
·
Aditif semula
jadi yang lain termasuk karamel sebagai pewarna, vitamin C sebagai
antipengoksida, agar daripada rumpair laut sebagai penstabil.
Salah faham mengenai aditif makanan telah membuat
pengguna lebih tertumpu kepada mengelakkan aditif makanan lebih daripada
mengamalkan diet yang seimbang.
Sejak bila aditif makanan digunakan dan kenapa?
Penggunaan aditif makanan telah menjadi amalan
biasa sejak ratusan tahun dahulu di mana aditif makanan ditambah ke dalam
makanan melalui pelbagai cara untuk membantu mengawet, menyedapkan, mencampur,
memekatkan atau mewarna makanan. Nenek moyang kita telah menggunakan garam
untuk mengawet daging dan ikan serta rempah ratus untuk menyedapkan makanan.
Sementara kuning telur selalu digunakan bagi tujuan mengadunkan air dan minyak.
Cuka serta gula juga digunakan sebagai aditif makanan bagi mengawet buah-buahan
dan membuat jeruk.
Jenis-jenis aditif makanan
Mengikut Peraturan-peraturan Makanan 1985,
jenis-jenis aditif makanan yang dibenarkan adalah:
·
Bahan pengawet
·
Bahan pewarna
·
Bahan perisa
·
Penambah perisa
·
Antipengoksida
·
Kondisioner
makanan
Aditif Makanan
|
Takrifan
|
Contoh aditif yang
dibenarkan
|
Contoh makanan yang
dibenarkan ditambahkan aditif makanan
|
Bahan Pengawet
|
Bahan pengawet digunakan untuk mengawal pertumbuhan kulat, bakteria
dan yis bagi memanjangkan jangka hayat penyimpanan makanan
|
Asid benzoik, asid sorbik, sulphur dioksida
|
Jem, jus buah, cuka
|
Bahan pewarna
|
Bahan pewarna digunakan untuk menjadikan makanan lebih menarik dan
merangsang selera makan
|
Allura Red, Sunset Yellow, anthocyanin
|
Kek, ais krim, minuman berperisa
|
Bahan perisa
|
Bahan perisa digunakan untuk memberi dan mengekalkan rasa yang unik
bagi sesuatu makanan
|
Bahan perisa ais krim (contohnya vanila, strawberi, durian dan
lain-lain) Bahan perisa untuk minuman (contohnya jagung, oren, anggur dan
lain-lain)
|
Ais krim, minuman berperisa
|
Penambah perisa
|
Penambah perisa digunakan untuk menambah dan memperkuatkan rasa
sesuatu makanan
|
Monosodium glutamate (MSG)
|
Sos, susu berperisa
|
Antipengoksida
|
Antipengoksidaan berfungsi untuk melambatkan proses pengoksidaan yang
menyebabkan ketengikan dalam makanan
|
Tokoferol Asid askorbik, Butylated hydroxytoulene (BHT)
|
Marjerin, mentega kacang, krim kelapa, gum kunyah
|
Kondisioner makanan
|
Kondisioner makanan ditambah dalam makanan untuk memberi fungsi
teknologi untuk mendapatkan makanan yang dihasratkan Jenis-jenis kondisioner
makanan yang dibenarkan adalah :
1. Pengemulsi
dan agen antibuih
2. Penstabil,
pemekat, kanji ubahsuai dan agen pengelan
3. Pengawal
asid
4. Enzim
5. Pelarut
6. Agen
antipengerakan
|
Asid fosforik, magnesium karbonat, gum xanthan, lecithin
|
Buah berkaling, coklat, kek, biskut
|
Bagaimana penggunaan aditif makanan dikawal?
Kementerian Kesihatan bertanggungjawab mengawal dan
meluluskan penggunaan aditif dalam makanan. Oleh kerana penggunaan aditif
digunakan secara meluas dalam makanan kawalan ketat terhadap penggunaan aditif
amatlah penting. Hanya aditif yang sesuai
dan selamat saja yang boleh ditambah
pada makanan - Soalannya adakah aditif yang digunapakai dalam jutaan produk makanan
sekarang sesuai atau memudaratkan kesihatan?
Penggunaan aditif makanan hanya dibenarkan dalam
makanan tertentu sahaja dan kadar maksimum adalah ditetapkan seperti yang
disenaraikan di bawah Peraturan-Peraturan Makanan 1985. Kementerian Kesihatan
hanya meluluskan aditif makanan untuk kegunaan dalam makanan apabila terdapat
bukti kukuh bahawa aditif makanan tersebut tidak mendatangkan kesan bahaya
kepada kesihatan manusia hasil dari penggunaannya. - Soalannya kenapa ACGIH mengatakan tiada safe
level untuk sebarang pendedahan kepada bahan kimia?
Pada masa yang sama, Kementerian Kesihatan
menjalankan program pemantauan yang berterusan bagi memastikan penggunaan
aditif makanan mematuhi kadar yang dibenarkan di bawah Peraturan-Peraturan
Makanan 1985 - Soalannya, setiap Daerah hanya ada 2 orang Inspektor Kesihatan sahaja
untuk kawal selia beribu2 produk makanan. Setiap anggota kesihatan tertakluk
kepada pencapaian SKT. Sekiranya pencapaian untuk tahun itu telah dicapai,
mereka tidak akan bekerja lagi memantau bahan tambah kimia dalam produk
makanan. Adakah 2 Inspektor Kesihatan ini mencukupi untuk pemantauan bahan
tambah kimia dalam makanan?
Bagaimana untuk mengetahui aditif makanan telah
ditambah ke dalam makanan?
Pengguna perlu membaca label. Di bawah
undang-undang sedia ada, apa-apa makanan yang telah ditambah dengan aditif
makanan mesti mempunyai penyataan "mengandungi (jenis aditif makanan
yang berkenaan) yang dibenarkan di senarai ramuan. Contohnya
"mengandungi pewarna yang dibenarkan".
Kadang kala label juga memberikan maklumat tambahan
berkaitan jenis aditif makanan secara spesifik yang telah ditambah ke dalam
makanan. Contohnya "mengandungi pewarna yang dibenarkan (Ponceau
4R)". Soalannya, Ponceau 4R adalah kimia. kesan jangka
panjang kepada kesihatan manusia belum diketahui. Biasanya penarikan balik
sesuatu produk makanan adalah selepas terdapat laporan pengguna mendapat
kanser, penyakit buah pinggang @ saraf rosak dsbnya. Sebagai contoh, FDA masih
membenarkan penggunaan MSG walaupun terdapat masalah kesihatan jika menggunakan
MSG ( cth: - Chinese Restaurants Syndrome ).
Ada juga label yang mengandungi maklumat tambahan
di mana nombor rujukan aditif yang digunakan di peringkat antarabangsa
dinyatakan pada label .Contohnya "mengandungi pengemulsi (sodium
pyrofosfat(E450) sebagai kondisioner makanan yang dibenarkan".
Bolehkah aditif memberi kesan sampingan yang
menjejaskan kesihatan kepada pengguna?
Terdapat segelintir pengguna yang alah terhadap
sesetengah aditif makanan. Namun demikian dengan penyataan aditif yang ditambah
pada label, pengguna yang alah terhadapnya dapat mengelakkan dari memakan
makanan yang mengandungi aditif tersebut.
Antara aditif yang biasa dikaitkan dengan kesan
sampingan dan alahan kepada pengguna adalah sulfur dioksida atau sulfit. Sulfur
dioksida atau sulfit boleh menyebabkan serangan lelah yang teruk bagi sesetengah pengguna yang alah dengannya. Oleh
itu penyataan "mengandungi sulfur dioksida" diwajibkan
sekiranya sulfit atau sulfur dioksida ditambah melebihi 10mg/kg dalam makanan.
Sulfit atau sulfur
dioksida merupakan bahan pengawet yang biasa ditambah pada jeruk dan
buah-buahan kering. Soalannya, serangan lelah adalah tindakbalas
serta merta badan manusia kepada bahan kimia Sulfur Dioksida. Masalahnya, kesan
tindakbalas jangka panjang tubuh badan manusia kepada pendedahan bahan kimia
seperti Sulfur Dioksida dll tidak diketahui dengan jelas. Mungkin dalam kesan
jangka panjang, kimia ini boleh sebabkan kecacatan bayi dalam kandungan, IQ
rendah, keguguran janin, masalah mandul, barah, rosak saraf dan rosak buah
pinggang adalah belum dapat dibuktikan lagi. Sementara menunggu bukti ini jelas
kelihatan, anda sebagai pengguna akan menjadi tikus ujikaji mereka !!! Kadang
kadang apabila bukti telah jelas dikemukakan pun, produk kimia beracun ini
masih digunakan dalam junk food yang dijual di kantin 2 sekolah demi
kepentingan keuntungan wang ringgit semata mata.
Aditif lain yang sering dikaitkan dengan kesan
alahan adalah penambah perisa Monosodium Glutamate (MSG). Kesan sampingan yang
dikaitkan dengan penggunaan MSG digolongkan ke dalam Sindrom Restoran Cina. Ini
kerana MSG banyak digunakan dalam masakan dan hidangan di kalangan masyarakat
Cina. Tanda-tanda sindrom ini termasuk panas badan dan rasa menggelenyar di
tengkuk dan belakang badan serta perasaan tertekan di bahagian dada dan muka.
Walau bagaimanapun, kajian saintifik gagal
membuktikan kesemua kesan sindrom tersebut disebabkan secara langsung oleh MSG.
Sebaliknya kesan sampingan buruk hanya dialami oleh pengguna yang alah terhadap
MSG. Pernyataan "mengandungi Monosodium Glutamate (MSG) sebagai penambah
perisa yang dibenarkan" wajib dinyatakan pada label makanan. Soalannya,
penjual penjual makanan di warung tepi jalan tidak pernah memberitahu &
jauh sekali melabel makanan yang mereka telah masak mengandungi MSG !!!
Nasihat kepada pengguna
Pengguna dinasihatkan untuk selalu membaca label
makanan sebelum membeli makanan. Bagi pengguna yang alah terhadap makanan atau
aditif tertentu amatlah penting untuk membaca senarai ramuan pada label makanan
dan mengenal pasti makanan atau aditif yang perlu dihindari yang boleh
memberikan alahan.
ruj : Sila
Klik Sini
Tiada ulasan:
Catat Ulasan
Nota: Hanya ahli blog ini sahaja yang boleh mencatat ulasan.